Kępiasta bylina z kwiatami o oryginalnym zabarwieniu, o listkach okwiatu barwy bardzo ciemno śliwkowej, prawie czarnej.
Pędy kwiatowe wyprostowane, wysokości do 80 cm, rozgałęzione, z kilkoma kwiatami na wierzchołkach.
Liście złożone, podwójnie trójdzielne, o odcinkach trójklapowych, sinawozielone, od spodu znacznie jaśniejsze.
Kwiaty o charakterystycznej budowie zwisające, na długich szypułkach, pełne, gwiazdkowatego kształtu, odmienne od innych ras i gatunków z rodzaju Aquilegia. Kwitnie od maja do lipca.
Orliki są wystarczająco odporne na mróz we wszystkich okolicach kraju. Wymagają dobrej, żyznej, próchnicznej gleby.
Powinny rosnąć w półcieniu, gdzie lepiej i dłużej kwitną.
Mogą być uprawiane na półcienistych, lecz widnych rabatach, lub stosowane jako uzupełnienie runa parkowego lub ogrodowego pod koronami starszych drzew.